Bu gün 40 gün oldu..
Babam olmadan geçen koskoca 40 gün..
Kendimi bildim bileli gerçekten babadan çok arkadaşım olan, hiç bir zaman konu ne olursa olsun benden desteğini esirgemeyen, en kötü şakalarıma bile gülen birini kaybettim. Hâla gerçek olduğuna inanmakta zorlandığım bir durum ve uzun bir süre de alışabileceğimi sanmıyorum. Uzun uzun anlatıp ajite eder gibi konuştuğum bir entry olsun istemiyorum. O yüzden klişe ama sevdiklerinizle her gününüzü son gününüzmüş gibi yaşamanızı tavsiye ediyorum. Çünkü yapabildiğiniz en iyi veda bile böylesine bir kaybı yaşadığınızda yeterli olmuyor.
Tüm kayıplarımıza rahmet ve kalanlarımıza baş sağlığı dilerim.