bugün
yenile

    ölüm

    4
    +
    -entiri.verilen_downvote
    Kardeşimin okuyup kaydettiği bu şiir i anımsattı bana. Kaybettiğimiz birinden kalan her şey o kadar değerli ki. Hele ki o kişi canınızın parçası küçük kardeşiniz ise. Dinlerken duyduğunuz bir tını sizi alıp götürüyor. Zamanın ve hayatın acımasızlığı yokmuşcasına o tınıda sevdiğinizi buluyorsunuz. Shakespeare e alkışlar olsun, Ölmek, uyumak sadece! Düşünün ki uyumakla yalnız Bitebilir bütün acıları yüreğin, Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun. Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü! Çünkü o ölüm uykularında, Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından, Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu. Bu düşüncedir uzun yaşamayı cehennem eden. Kim dayanabilir zamanın kırbacına? Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine, Sevgisinin kepaze edilmesine, Kanunların bu kadar yavaş Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine, Kötülere kul olmasına iyi insanın Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken? Kim ister bütün bunlara katlanmak Ağır bir hayatın altından inleyip terlemek, Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa, O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya Ürkütmese yüreğini?
    ... diğer entiriler ...