postmodern şiir denemeleri

saat dördü geçmiş ve ben bu başlığa gelmişim. demek ki bazı parmaklarımı çıtlatacağım -insan olsun ya da olmasın- bazı şeylerin kulaklarını çıtlatmak için. . vakit 04:35 yolumuza çıkan engellerin bizi yenmesine izin verdiğimiz çok oldu bowling topu olup bibloları düşürmeye kıyamadığımız çok oldu yaşlandıkça; dünyayı yenememişliğinin verdiği farkındalığın acısında boğulan insanların hayatımızı gasp edişi çok oldu . insanın hayallerinin kendinden büyük olmasının avantajlarını çok yaşadık medeniyet bu sayede gelişti ama dezavantajlarını hiç konuşmadık yetiş ey yalnız yalnızların yalnızı sen varsan ben yalnız değilimdir peki ben varsam sen neden hâlâ yalnızsın? . yaşlanmış bi' ağrısın farkında değiller çamurlarının bu senin ketumluğunun zaferidir bu, onların bakıp da göremediği bir şölendir cinsel yalnızlığın dayanılmazlığı... çarpışıyor duygular bedenler üzerinden ardışıyor ruhlar sevmelerle depreşiyor yaşamak bir güzelle, güzelce bizlerin bu hayatı yaşaması lazım!