Artık üzülmüyorum. O acımasız lafların, haksızken burnunu dikip alaycı gülüşlerindi beni toksikleştiren, şimdi anlıyorum. Yıkılmıştım, senden başka bildiğim bir dünyam kalmamıştı çünkü ondan yıkılmıştım, onu da şimdi anlıyorum. Ben bu hayatı senelerce senin yanında olmak için yaşamışım, şimdi anlıyorum.
Eminim ki burnun hala yukarı bakıyordur, eminim ki hala bildiğini okuyorsundur ve yine eminim ki bir gün yine aynı şeyleri yaşayacaksın. Sen bir döngüsün, kendine yarattığın bir döngü. Hep dik durmaya çalışıp, sonradan eğilip bükülen bir döngüsün. Bunun sebebini kimsede arama, mutlu olmaya çalış kasma. Benden kopardığın değerlime iyi bak.
Senin aksine senin hakkında iyi şeyler diliyorum. Geç kalmış bir vedaydı bu. Veda etmeyi sevmiyorum ama bu ilk defa hoşuma gitti.
Elveda