anaokulu-ilk okul:
bilgisayar mühendisi olçam! (ne olduğunu bile bilmezdim,raad bir iş gibi gelirdi bana. şimdiki
youtuberlıkla karıştırmıştım biraz)
ilk okul-orta okul:
çocuk doktoru olujam! (bu da kolay gelirdi,kendi doktorumu gördükçe içimden tekrarlardım bu sözü)
orta okul-lise:
ingiliççe öğretmeni olacam! (sınıfta en iyi ingilizce bilen bendim,onun gazına gelmiştim biraz)
lise-üniversite:
psikolog olacağım. (prestijli ve gayet güzel bir meslek olduğunu düşünürdüm,halen de öyle düşünüyorum. fakat psikologların türkiye'deki yeri ve önemini sorgulayınca,ayrıca kolay kolay para da kazanamadıklarını fark edince caydım biraz. fakat bu beni psikoloji ile ilgili metinler okumaktan da alıkoymadı.)
lys'ye doğru: acaba
avukat mı olsam? (türkiye'deki en prestijli ve parası bol mesleklerden biri. hiç raad değil ama atraksiyonlu bir meslek. ayrıca babam da sürekli "olm hukuk okusan ne güzel olurdu be... avukat olursun,kıçını sıkar hakim olursun... bak bizim şey var..." diye sürüp giden konuşmalarla belki de bilinçaltımı bir nebze de olsa etkilemişti,kim bilir?)
(bkz: özet) : birçok kez kararımı değiştirdim,sonunda da kararıma sadık kalma yolunda önemli bir adım attım. iyi ki de atmışım,yine tercih listemi dolduracak olsam yine aynısını yapardım.