7 senelik arkadaşım en yakınım dediğim kişi, her ağladığımda hemen kapımda belirirdi güldürür beni üzüntülü ruh halimden kurtarırdı. Çoğu zaman kaçardım onlara sırf bi bardak çay içmek ve sohbet etmek bile yeterdi. Ailesi ailem, ailem ailesi olmuştu. Babam bile 3.kızım derdi ona. Ama gelin görün ki hislerimde yanılmadım. Beni büyük bir yıkıma da uğratmadı nedense. Hakkımdaki bütün yenilikleri beğenmemeye başlamıştı, mutlu olduğumda sürekli Bi pürüz buluyordu. Meğer bütün olan biteni eski sevgilime yetiştiriyormuş o da ben civcivi istiyorum vs diyerek birlik olmuşlar. Konuşmayı kestiğimde taşlar tak tak oturdu kafamda. Galerimi temizlerken dikkatimden kaçan fotoğraflarda daha da pekişti..
Teşekkür ederim canım arkadaşım sırtımda bin bıçak vardı biri de senin tarafından eklendi.