kendime
gömlek hediye etmişliğim veya
tiramisu ısmarlamışlığım vardır ama deliliğin daha bu boyutuna geçemedim. yani, kendine çiçek alma kısmına. benim deliliğim, kulaklığı takıp son ses müzik dinlerken hunharca dans etmekten bir tık öteye geçemedi yıllardır. ama içimde kopan fırtınaların binde birini insanlığa göstersem veya zihnimden geçenlerin katrilyonda birini tek bir insana sesli itiraf etsem, beni taşlayarak öldürürler. oysa deliliğin dipsiz uçurumlarında tur atıyor zihnim. hem de en aşağı 25 yıldır!
alın o zaman. ve ikinci nakaratın son kısmını benimle birlikte son ses söyleyin.
https://www.youtube.com/watch?v=MRrcSZcRxBM&loop=0
***
bu arada, en son birine, yaklaşık bir yıl önce, bir demet
papatya almıştım. bir demet papatya aldığım o kadın, en az o papatya demeti kadar güzeldi. ve en az o papatyalar kadar güzel kokuyordu. kendisiyle tam iki kez görüştük ve ikinci görüşme sonunda, "eğer bir gün bir kadınla evlenirsem, o kadın, bu kadın olur" demiştim. içimden.
bilmem niye, o kadından hoşlandığım kadar hayatım boyunca hiçbir kadın hoşlanmadım. mesele
sevmek değil bak. veya
aşık olmak. mesele, ilk görüşte-sohbette ondan cidden etkilenmek. ve ömrünün kalanını onunla geçirebileceğini hissetmek.
neyse işte, şimdilik o da, ben de kendi dünyalarımızda takılıp gidiyoruz. ama olur da bir gün cidden kesişirse yollarımız, ona bu entryi gösteririm. ve ilk buluşmamızın sonunda onu uğurlarken geçtiğimiz ara sokakta yer alan çiçekçinin orada tesadüfen olmadığından girip benden daha çok konuştuğu halde ilk defa bir kadından sıkılmadığımdan çıkarım. belli olmaz. zira yok bir sitemim, hayatta her şey kısmet. soldu gençliğim, ömrümü aşkla ziyan ettim. ağla gönlüm,
nasip değilmiş vuslat. rahat uyu yar, sana hakkımı helal ettim. yooook, bir sitemim. hayatta her şey kıııısmet. soldu gençliğim, ömrümü aşklaaaa ziyan ettim. aaaağla gönlüm, nasip değilmiş vuslaaat. rahat uyu yar, sana hakkımı helal ettim.