Şurdakileri okuyunca içim sızladı, herkes annesine minnet duyuyor, herkes annesine sevgi ve saygı dolu, herkes annesini özlüyor. Ben başlığı görünce aklıma gelen ilk cümle "seni asla affetmeyeceğim" oldu. Beni kendine ve kardeşlerime anne yaptığın için asla bi evlat hatta çocuk olmama izin vermediğin için affetmeyeceğim.
Yıllardır bağışlamazsan kurtulamazsın diyen onlarca terapi, konferans ve toplantılara katıldım, yıllarca seni affetmeye hayatıma huzurlu bi şekilde devam etmeye çalıştım ama sen hep gelip her şeyi berbat ettin, seni affetmeme bile izin vermedin.
İşin tuhafı sana o kadar kıyamıyorum ki anneliği üstlenmeyi kabul ediyorum ve sen bu vicdanımı kullanıyorsun. Teşekkürler Anne..
1
Affetmek zorunda değilsiniz. Her ne olduysa affetmek zorunda olduğunuz hissinden kurtulmaya çalışın. Her yapılanı affedemeyiz ve affetmemeliyiz.
Onu affetmemek sevmenize engelde değil. Umarım bir gün yaranız daha da hafifler. - kedidobi 15.04.2022 00:56:07 |#4354076
1
Kişiyi değil ama olayı affedebilsem (yaşam koçum hep böyle diyor) hayatta korkularım, güvensizliklerim ve kendime olan zorbalığımda bitebilir. Çok deniyorum, çok uğraşıyorum sonucunda fark ediyorum ki olayı yada kişiyi affetmeye zerre kadar hazır değilim. Bazı insanlarda olurmuş bu acılara tutunmak biz bunu güç zannederken zarardan başka bi şey değilmiş.. Yine de beni anlayan birilerinin var olması ve benim için güzel temennilerde bulunması muazzam bi şey. Teşekkür ederim 🌸 - umutsuzunicorn 15.04.2022 01:11:35 |#4354091