Bahçemizin halinden,
baharımı kıyasla.
Zambaklar verem olmuş,
kırmızı güller yasta.
Eller yüzler simalar,
resimler aynı değil.
Baharlar bile degişmiş,
artık her şey bir başka...
Bu sonbaharda ki ayak izlerim,
sanki geçmiş bir şeyler.
Her yerler talan olmuş,
hatıralar bile yanlış.
Üç beş kırık bardak,
tas tabak çanak.
Bir kaç kiraz dalı,
ürkütülmüş bir kaç kurbağa.
Yolcular yok olmuş,
yollar artık bambaşka.
Artık akortsuz saz gibi,
dalda kuş çiçekteki arı
Bir uçkur iki bağlama,
yanlızca varı yoğu.
İki göz kırpmışım,
bir kaç da öpücük.
Boşunaymış burukluklar,
aceleler, tezler.
Hesap kitap yanlışmış,
yıllar boşuna gecmiş.
Ayrılıklar hüzünler,
şimdi pususundan
bakan gözler bir başka.
Hesap kitap gerekmez
var zararı hesapla...