the matrix

matrix izledim ve geldimm. girişimin sofistikeliği... bu filmin gösterime girdiği ilk günü hatırlıyorum da. haberlere falan çıkmıştı. millete soruyorlardı nasıl film diye. çok saçmaydı, bi bok anlamadık falan diyolardı. sonra bi ara izlemeye çalışmıştım komşuda, çocuğum tabii o zamanlar, filmin başında bir halt anlamadığım gibi annem eve çağırmıştı. bi de şu klasik sahnelerinin goygoyu çok döndüğü için hmmff overrated film falan diye düşünüyordum. taa ki izlemeye karar verene kadar. ajan smith'in filmin başında neo'ya kölelik muhabbetini yaptığı sırada dedim ki, heee bu filmi herkes anlamaz işte dedim. filmin bir kere bir felsefesi var. kurulan her cümleye dikkat kesildim çünkü o cümlelerin hiçbiri öylesine kurulmuş değil. hiçbir kelime öylesine eklenmiş değil. özellikle alice ve oz büyücüsü'ne olan göndermeler dikkatimi çok çekti. zira iki kitaptan da hoşlanmıyorum. filmin temeli inançla alakalı sanırım. insanı diğer varlıklardan ayıran şey inanç ve umut bence. sonuç olarak çok güzel, çok kaliteli film. şimdilerde böyle kaliteli filmlerin çekilmesi zor. seriyi izlemek farz oldu.