Bazen böyle durup dururken özellikle birileri konuşurken kes beeee keess yeter hepiniz susun diye bağırasım geliyor. O kadar tahammülsüzleştim ( doğru mu yazdım emin değilim :d) o kadar çok öfkeliyim ki anlatamam. Yapmak istediğim şeyleri yapamamak veya olmaması beni hem üzüyor hem sinirlendiriyor. Beni üzüp kıran herkese ve herşeye o an bunu neden yaptın diye sormak isterdim ama o kadar cesur değilim. Hahaha olsun ya önemi yok diyip geçiyorum sonraaaa sonrası durup düşünüyorum neden ya ben benim kırılmamı hak edecek ne yapmış olabilirim diye günlerce onda takılıp kalıyorum. Evet sürekli gülerim eğlenirim ama herseyi de kafama takarım. Bırakamadım vazgeçemedim şu huyumdan bir türlü.