iç dökme seansı

Bir şeyler yapmak, bir yerlere gitmek, eğlenceli zaman geçirmek için yanınızda birilerinin olmasına ihtiyaç duyup birilerini beklerseniz hayat boyu o kadar çok şey kaçırırsınız ki. İnsanlara bağımlılık ve bir şeyleri yalnız yapamamak bizi daha karanlık bir hayata hapsediyor. Siz çıkın yolda birileri dahil olur ama olmasa da o şey yine de sizin için eğlenceli olacaktır. Eskiden bende de böyle bir durum vardı. Konsere yalnız gidilmez, eğlenceye yalnız gidilmez, seyahate yalnız çıkılmaz, bir mekana yalnız gidilmez, bazı şeylerin tadı yalnız çıkmaz diyordum. Bunu o kadar sık tekrarlamışım ki buna gerçekten inanmışım. Aksi bir düşünceyi tamamen reddediyordum. Sonra bir gün bir fırsat çıkmıştı karşıma, İstanbul'a yalnız başına gitmek ve orada bir hafta tek başına takılmak. Daha önce de gitmiştim ama hiç gezmemiştim, doğru düzgün bir yeri görmemiştim klasik tanıdık ziyaretiydi o da bir kez. Sonra ayarladım her şeyi ailem parayı da verdi uygun fiyatlı da bir otel ayarladım ve şansıma çok düzgün bir ortamdı. Gitmek için çanta hazırlayana kadar yalnız başına bir şeyler yapmanın tadını fark etmemiştim. O hazırlığımı yapmaya başladığım an o enerji öyle bir sarmıştı ki beni heyecandan yerimde duramamıştım. Özellikle otobüs yolculuğu tercih etmiştim geçtiğim her şehrin her konaklama yerinin tadını çıkartacaktım öyle de oldu. Otobüse bindim, gece yolculuğuydu ve yol boyu o şehirlerin ışıkları bazen köy gibi yerler görünüyor falan muhteşemdi. Sonra gece boyu durduğumuz mola yerleri, oralarda gezip takılmak... İstanbul'da tek başına daha hiçbir yeri bilmezken sıfırdan keşfetmenin heyecanı muhteşemdi. Her gün için bir plan çizmiştim kendime, sabah erkenden kalkıp otelde yabancı turistlerle sohbet ederek kahvaltı yapıp hemen çıkardım, her gün planıma göre bir tarihi mekanı gezerdim, acıkınca yol üstünde nereye denk gelirsem bir şeyler atıştırır devam ederdim. Farklı insanlarla sohbet edip akşama doğru otele giderdim. Duş alıp üstümü değiştirip yakınlarda bir yerde fast food yemeye giderdim ve ardından sahilde bir yürüyüş. Bir gün de böyle Florya tarafına gitmiştim sonra akua park vs oraları gezmiştim. Bunları ve belki burada yazmaya devam etsem sayfalarca sürecek birçok şeyi tek başıma yapmıştım. O geziden döndüğümde artık hayata bu anlamdaki bakış açım tamamen değişmişti. Hatta tam tersi yönde değişmişti. O İstanbul gezimden sonra seyahate hep yalnız gitmeyi tercih ettim özellikle. Bazen bazı şeyleri yalnız yapmayı tercih etmeye başladım. İnanın bana yola tek başına çıkıp yolda farklı farklı insanlarla tanışıp sohbet etmek, tek başına dünyayı sıfırdan keşfetmek öyle büyük haz veriyor ki eğer en ufak bir imkanınız varsa bir akraba ziyaretine gittiğiniz başka bir şehri ya da yalnız gidebileceğiniz bir şehri sırtınıza çantanızı takıp gezmelisiniz. Bulunduğunuz şehirde gezmediğiniz yerlere, bazen olan eğlence ya da konserlere tek başınıza gitmeyi denemelisiniz. Benim her gün gördüğüm bir yer olmasına rağmen evin karşısındaki kumsalda her yaz bazı günler sabah erkenden takılmaya giderim özellikle tek başıma, kahvaltılık bir şeyler götürür orada yerim denizin manzaranın tadını çıkartır iki üç saate eve dönerim hatta öğleden sonra arkadaşlarımla takılacak olsam bile sırf yalnız kalmak adına sabahın erken saatinde bunu yaparım. Bazen bazı anları ve bazı mekanları sıfırdan yaşıyor gibi hissetmelisiniz. Çünkü zaman sandığımızdan daha hızlı geçiyor ve hayat bitip tükenecek en sonunda. Geriye baktığımızda sadece başkalarını beklediğimiz için kaçırdığımız mutluluklara üzüleceğiz.