Uzun bir zamanın ardından camide kıldığım namazdır.
Eskiler canlandı hep gözümde. Küçüklüğümde yaptıklarım geldi aklıma. Arkadaşımla yan yana kılardık, rekatlar arası geçişlerde 5 saniye içinde konuşmaya çalışırdık. Kaç rekat kaldığını hesaplardık sürekli. 2 daha kaldı.... Bu sonuncusu..... Hocayla beraber kılındığı için ben hep bi düşüncelere dalardım. Mutlaka eve gelince ne yapacağımı ne araştıracağımı ne oynayacağımı düşünürdüm. Bir sene boyunca her akşam teravih namazına gidip bilgisayarım olsun diye dua ettiğimde kabul olmuştu. Bundan sonra da aralıksız gidersem mükafatlandırılacağımı düşünürdüm hep. Ki büyük çoğunlukla da güzel şeyler olmuştu benim. Bu gün aynı camiye gidip bir yetişkin olarak teravih kılmak bir garip hissettirdi bana..