"daha uykudan uyanır uyanmaz kovanını arayan arılar gibi, vızıl vızıl vızıldayan düşüncelerle doğruluyorum yataktan.
uyumak ölmenin kardeşidir ama yaşamak uyanışa pek akraba çıkmaz. bütün gün binbir türlü yalandan toplanarak ağzıma çalınan o sahte bal ile besleneceğim. derin uykuların ve anlık unutuşların haricinde hayatım, sadece nefes alıp vermekle maruz kaldığım çok amansız şiddetten ibaret.
bir anda olup biten ile bir türlü olamayan sonsuz yavaşlık arasında kayıbım. aklım varlığım için tehdit, yokluğum için kesintisiz bir muamma! yazık ki, delirmenin özgür bir sahası yok dünyada. özgürce delirmek diye bir şey yok."