Yakamoz şarkısı eşliğinde yazıyorum. İnsan büyüdükçe yükleri de büyüyormuş hatta altında ezilecek gibi bile oluyormuş. Ben bocalamam zannediyordum üstesinden gelirim diyordum ama galiba artık yoruluyorum, yorgunluğum yüklerimden değil yükümü görmezden gelenlerin eseri. Eskilerden beri kendimi bildim bileli sürekli dert dinlerim nasihat dinlerim bi Allah’ın kulu gelip senin ne derdin var kardeşim demez anlatır anlatır gider. Bak ilk başlarda bu hoşuma da giderdi hani insanların derdini dinlemek bi çözüm bulmak bulamadığım noktada bi nebze rahatlatmak bana da iyi gelirdi hatta ama artık yoruldum arkadaş. Sadece canı sıkkın olanın uğradığı derdi tasası yokken görmezden geldiği bir liman olmaktan çok yoruldum. Ruhum bedenime daha önce de ağır gelmişti biliyorum bu duyguyu lakin artık terki diyar etmek ister gibi.. öyle