Sanat aşığı kesim tarafından linç yeme korkusundan dolayı sanat camiasında sessiz harflerle kurulan cümle.
Zira sesli şekilde söylendiği an, özel yetenek kursu ücreti zengin ailesi tarafından ödenmiş ve hayatında hiç çalışma gereği duymadan 30 yaşında üniversiteden mezun olmuş sanat aşığı bireyin saldırısı ile sonuçlanabilir ki bu birey, GSF bölümlerinin çoğu bölümünün para kazandırmayan bölümlerden oluşmasından dolayı yaşam kaygısı bulunmayan aile destekli çoğunluğu oluşturmaktadır.
Sanat dallarını gerçekten istediği için ve bu yolda hayatını çizmiş bireyler elbet bulunmakta ancak bu kişilerin oranı, sınıf mevcuduna bakarsak 1/10 dur.
Başlığın anafikrine gelirsek, ronesans dönemini ele alarak konuşacağım, Sanat camiasında isim yapmış Leonardo Da Vinici, Mikhelanj, Raphael gibi isimler aslında o dönemin ''zanaatkarlarıdır''. bu kişiler, şimdiki gibi evde tablo yapıp sergi açmak yerine, müşteriden sipariş alma usülü ile çalışmaktadır. Yani aslında her biri birer Ustadır.
O dönem için, şuan eve çağırdığımız muslukçu,elektrikçi gibi ustalardan hiçbir farkları yoktur. Bizim, şuan muslukçuyu eve çağırıp '' şu vanayı kaça yaparsın'' diye sormamız gibi, O dönemin zenginleri de Leonardoyu çağırıp '' şu duvarı kaça süslersin?'' veya ''eşimin bi taplosunu yapmanı istiyorum, kaça yaparsın'' diye soruyorlar, fiyatta anlaşırlarsa da işi veriyorlardı.
Bu kişileri farklı kılan şey, işlerini çok iyi ve çok tanınmış yerlerde icra etmeleridir.
2022 yılına geldiğimizde ise bu ''meslek dalları'' para kazandıran meslek dalları olmamasından dolayı, bu mesleği icra eden kişiler, genelde maddi olarak aile desteği ile veya '' Türkiyede sanata değer yok abi yeaa '' diye dövünerek bölümleri ile alakasız işlerde çalışarak geçimlerini sağlamaktadırlar.
Resim, heykel gibi, '' sanat '' olarak lanse edilmeye çalışılan '' Zanaatler'' ölmüş meslekler kategorisine inatla alınmayan ve hatta icra eden kişinin, kendi gibi kişiler tarafından saygı görmesini sağlayan garip bir durum yaratmaktadır.
Halbu ki bu mesleklerin, Kalaycı, Bıçak bileyici, Tellal, Sabahları insanları uyandıran davulcu gibi mesleklerden hiçbir farkı yoktur.
Kabul edelim artık. Leonardo Da Vinci gibi zeki bir insan, resimden para kazanılmadığını bilseydi eline o fırçayı almaz, ticarete atılır veya başka bir yerde mühendis olarak işe başlardı.