Sizde de var mı bilmiyorum ama beni hep bir köşede yakalayan bir duygu var.
Bazen herhangi bir dolmuşta, bazen merdivenleri çıkarken, bazen sokakta öyle yürürken..
Baktığım boşluk hep bu iğrenç duygu işte.
Sanki hep beni çağırıyor, hep onunla olmamı istiyor. Onu hissedebiliyorum.
Bu yüzden insanların gözlerinin içine bakamam mesela.
Hep kaçırmaya çalışırım gözlerimi.
Bu duygu beni bitiriyor.
Herkesten ve her şeyden nefret etmemi sağlıyor.
O duyguyu görebiliyorum ama gösteremiyorum.
Böyle bilmediğim bir delikte çürümekle meşgulüm sanki.
Anlatamıyorum ki..