ilk maaşla alınan şeyler

gidip pasta almıştım, hem de 2 tane. kendimi bildim bileli yaş pasta hastasıyım. ama birinin doğum günü olunca anca yiyebiliyordum eskiden. her gün yesem yine doyamazdım öyle bir aşk. kim derdi ki bir koca pastayı tek başına bitiren minik bir dilimi zor yiyecek ilerde diye, deseler de kim inanırdı buna. kimse.. demem o ki bir gün aşklar biter hatıralar kalır.