Babam harika bir eş olmadı anneme, bir şeyleri kavga etmeden çözebilecekleri olgunluğa gelmesi için çok zaman gerekti. Ama benim için iyi bir baba oldu.
Hem annem çalıştığı için küçükken benim hemen her ihtiyacımla ilgilenmesi hem de şimdi bana kocaman sevgisinin sürmesi benim için çok kıymetli. Şu an tatilde yanında oturup da ona sarılmadığım anların pişmanlığını duyuyorum.
Benimle her zaman gurur duyan ve beni harika olmadığım konularda bile hep takdir eden bir adam babam. Mesela kendince yemek tarifleri denemeye çalışır ama hep beni referans alır. Ben ne yapsam seninki gibi olmuyor, der :) Küçükken kardeşlerim bir şey istedikleri zaman bana söyletirlerdi, babam seni reddetmez diye, kız evlat ayrıcalığıydı sanırım bu da.
Ergenliğin etkisiyle bunun yeterince hakkını veremediğim zamanlar oldu belki ama şimdi çok iyi farkındayım bana verilen bu sevginin, gösterilen bu özenin beni nasıl bir insan yaptığının. Yeterince sevilmediğim, önemsenmediğim ilişkilerden hemen kendimi korumamın mimarı da babamdır bu sebepten. Allah onu başımdan eksik etmesin.