baba

geçenlerde kız kardeşimle konuşuyordum. bunca yıllık hayatında gerçekten sevgi gördüğün bir an var mı diye sordum. Abim yok diye cevap verdi. evde baba vardı ancak yoktu da. Bize sımsıkı sarılmadı, başımızı okşamadı. hep huysuzluk yaptı, kendini yenilemedi ve bize vermesi gereken bilgeliği, akıl hocalığını yapmadı. hayattaki tehlikelere karşı uyarmadı. anca dersini çalış, kursa git, özel derse git dedi. bizimle beraber zaman geçirmedi. hiç güzel sohbet etmedi. devamlı huysuzluk yapıp sorumluluktan kaçtı. ne sorsak ben bilmem, ben anlamam diye cevap verdi. tamam mesleğimizi elimize aldık, para da kazanıyoruz ama o sevgisizlik ve boşlukta sallanma. insanı bitiriyor. kendi kendimin babası oldum. hayatı hala öğreniyorum. bu yaptığım her şey için geçerli. spor, meslek, ilişkiler, beslenme, doğru kaynakları bulma. ama bizi çok yalnız bıraktın. hala hatalarını kabul etmiyorsun. bizim için yarasın. pandemi başlangıcından beri yaptığı tek şey oturup saatlerce bulmaca çözmek ve şikayet etmek. sevgili yazarlar ileride baba olursanız veya baba adayı seçecekseniz çok dikkatli olun. baba temeldir, çocuklarına yol gösteren,ilgilenen bir kraldır. sizi koruyan ve hayata hazırlayan bir dayanaktır. böyle bir insan değilseniz lütfen bu topa girmeyin ve üremeyin.