1910-1973 yılları arasında yaşamış olan güzel insan. gerçek anlamda, bu ülke insanın daha refah ve huzur içinde yaşaması için nelerin gerekli olduğu üzerine kafa yormuş, siyasi düşüncelerinden ötürü ömrünün 12 yılını hapishanelerde geçirmiştir. hatta 1954 yılına kadar kendi adıyla eser bile yazamamıştır. çok iyi bir toplum gözlemci ve aydındır.
siyasi düşünce olarak
marksizmi savunsa da marksizmin geçirdiği sürecin (bir toplumda başarılı olması yönünden)
türk toplumunda başarısızlıkla sonuçlanacağını öngörmüştür. hatta atatürk ilke ve inkılaplarını da bu vesileyle yermiş, gerçek bir altyapı olmadığı sürece
batılılaşmanın veya modernleşmenin çok kötü bir taklit olacağını söylemiştir. iyi de söylemiştir. çünkü gerçek budur. zira aradan geçen 100 yılda,
mustafa kemal atatürk'ün her ne pahasına olursa olsun inşaa etmeye çalıştığı modern birey sayısı,
türkiye cumhuriyeti nüfusunun en fazla %20'sine tekabül etmekte, onlar da kendisi gibi düşünmeyen herkesi çomar ya da koyun olmakla itham etmektedir.
kemal tahir'in bana göre en saçma düşüncesi
osmanlı imparatorluğu'nun tamamen insani duygular üzerinden başarılı olduğunu sanması. oysa alakası yok. tam tersi, osmanlı sertlikle varlığını 700 yıl korumuştur.
kafes sistemi ve
kardeş katli bunun en güzel kanıtıdır.
(bkz: kurt kanunu)
(bkz: devlet ana)
(bkz: karılar koğuşu)
(bkz: rahmet yolları kesti)
(bkz: hür şehrin insanları)
(bkz: esir şehrin insanları)