Dün gece yarı uykulu halde alakasız bir anda
"Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse" dizesi dolandı dilime.
Gece gece uyumamak için direnirken "ulan neredendi bu dizeler" diye beynimi epey zorluyorum ve hatta sanıyorum bu kısmını sayıklayarak uyudum. Tabi sabah uyanınca direkt aklıma geldi, bir de bilmem kaç zamandır dinlemediğim.
Eskiden
Osman Öztunç'tan dinlerdik -bana göre- aşkın en imkansız halini en güzel şekilde anlatan şiiri.
Bu sefer Osman Öztunç haricinde başka birini keşfettim ve helal olsun dedim, sabahtan beridir kaç oldu saymadım.
İlyas Öztürk - Geri Gelen Mektup
---
spoiler ---
Gözler ki birer parçasıdır sende ilahın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin
Sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin
---
spoiler ---