yeter artık yaşamak istemiyorum.
bunu her dediğimde sadece bir itiraz var. sadece bir kişi karşı çıkıyor. diyor ki: "henüz değil.". susuyor sonra. hepimiz o yalnız adamı dinliyoruz. lafını söyleyip susması sanki onu erdemli biri yapıyor. ben artık böyle düşünmüyorum. bence o da bir özelliği haricinde tıpkı bizim gibi. düşünebildiği sürece hayatta kalmak istiyor. tüm vücudu felç olsa da tüm duyularını kaybetse de düşünebilmek onun için yeterli. hala ümidi var. acınası olmayı bırakmak gibi bir hayali var. o da tıpkı biz diğerleri gibi güçsüz. fakat hepimizi kendisinin güçlü olduğuna inandıracak kadar bilge. ama artık biliyorum. bu bekleyişin artık tek sebebi var. sahte bilgenin savaşmayı bırakacağı günü bekliyoruz. o gün geldiğinde hiç olmamış olacağız.