Bugün neden dert anlatmanın beni güçsüz göstereceğini düşündüğümü çok net anladım. Çünkü yıllardır ailemin bana öğrettiği şey buymuş, alttan alttan verdikleri mesaj buymuş. Bugün babama mutsuzum dediğim için "ben seni güçlü biri sanıyordum, hepimiz yıkılırız sen bizi toparlarsın sanıyordum" dedi. Sonra düşündüm, küçüklüğümden beri övdükleri tek yönüm güçlü olmam, meali ise her şeyi içimde yaşayıp onların canını hiçbir zaman sıkmamam. Ben küçücük çocukken bile böyleydim, dedim lan ben niye böyleydim ki çocuktum ben ağlamam hatta çoğu zaman şımarmam gerekiyordu niye güçlüydüm? Azıcık olsun sevilebilmek ve kabul görebilmek içinmiş. Keşke gidip 10 yaşındaki halime sarılıp, istersen ağlayabilirsin diyebilseydim.
Aile öyle bir şey ki mutsuz olduğunuz için bile suçlu hissettirilebiliyorsunuz. Neden yıllarca yaşadığım hiçbir şeyi anlatmadığımı anladım; ben aslında içten içe biliyormuşum onlara anlatmanın omzuma yeni yükler yükleyeceğini.
2
Hayır bütün bu olanlar içinde en çok canımı yakan şey kimsenin beni sevebileceğine inanmıyorum onlar yüzünden, ben sevilmeye layık olsam beni doğuran kadın bana böyle davranır mıydı diye düşünmesem de bilinç altımda hep o düşünce var. Hep. - sevdigimezaralti 21.02.2022 01:30:03 |#4327873
2
Çocukların hatta yetişkinlerin dahi bir parça kabul görebilmek için, onaylanma ihtiyaçlarını gidermek için yapabilecekleri şeylerin sınırı yok. Gerçekten. Çocuklara yapılan zulümler cehennem simülasyonundan farksız. - geceucanpirasa 21.02.2022 12:47:35 |#4328041
1
Keşke sevilmek ve kabul görmek bu kadar önemli olmasaydı. - sevdigimezaralti 21.02.2022 13:14:58 |#4328052