hayatım boyunca hep bi abim olsun istemiştim. herhalde çocukluğumda babamın hayvanlar gibi çalıştığı zamanlar sürekli işte olmasından ötürü mü nedir yaşadığım o çaresizlikler, korkular, korunmaya ihtiyacım varken belli başlı kötülüklere maruz kalmam vs. vs. arkanı kollayan birisinin olmamasının verdiği güvensizlik ve huzursuzluktan olsa gerek, hep bi abim olsun isterdim. görürdüm abisi olan arkadaşlarımı, şikayet ederlerdi her şeyime karışıyo diye ama korurlardı onları bilirim. onun abisi bizi döver diye yaklaşmazlardı bile mesela.
bi keresinde yaşım çok küçük, üç oğlan çocuğu köşeye kıstırmıştı beni. benden büyüklerdi, ellerinde sopalar vardı ve beni o sopalarla döveceklerini söylemişlerdi. ödüm kopmuştu. anlamadığım, tanımadığım bu çocukların benden ne istedikleriydi. allahım sen yardım et diye içimde yankılanırken, ablamın sınıfından bir oğlan görmüştü bizi. ablamla aynı okula giderdik ama o ortaokuldaydı, çok büyüktü sınıfı benden, ben ilkokulda birinci sınıftım henüz, o yüzden biri bişi yapsa hep ağlayarak ablamın yanına giderdim, sınıf arkadaşları da beni severdi ne tatlısın sen diye. onun sınıfından bi oğlan tanıdı beni. anladı çocukların bana kötülük yapacağını, bağırarak kovaladı onları, ben korkumdan ağlamıştım, tamam abicim geçti, gel ben seni evine kadar götüreyim, tek başına gelme buralara kadar bi daha tamam mı demişti. ne sevinmiştim lan o zaman abicim dedi bana diye. insanın abisinin olması böyle bişi demek ki demiştim.
sonra abi dediklerimiz de oldu ilerde de yalan çıktı bir çoğu. kuzenim bana hep, kanından olmayan birisi abin olamaz senin derdi, nikahının düştüğü adam senin abin olamaz. kuzenim epey büyüktü tabii benden, biraz da kaşardı, şimdi şimdi anlıyorum tabii, ben pek anlamazdım o böyle derken nikah düşmesi ne ki diye. öyle böyle derken sağolsun kazıdı beynime, anladım bir abi kaybım olduğunu. en acısı, bi abim olsaydı, bir çocuğun yaşamaması gerektiği acıları yaşatamazlardı belki de bana diye düşünmemdi hep. gerçekten olsaydı nasıl olurdu çocukluğum acaba?
o yüzden imrenirim abileri olanlara. bi de iyi abilere. kıskanıyorum bakın olan var, olmayan var. benim de abim olun lan absndn.
(bkz: abicim dilenci değilim)