Kanser bir arkadaşım vardı, dünya malı, para pul, karı kız hiçbir şey yoktu gözünde. Çok sıcakkanlı ve samimi bir insandı. Tam koşulsuz güvenip dost olunabilecek insan. Hastanede olduğunu duydum ve aradım.
- Kardeşim napıyosun ya ne zamandır görüşemiyoruz, yanına da gelemedim.
+ Sağol kanka hastanedeyim ama en geç bir haftaya taburcuyum inşallah.
- Tamam kankam bekliyorum bak, çıktığın an haber ver geleyim yanına görüşelim, seni çok özledim.
+ Ben de seni özledim, görüşürüz kardeşim.
'GÖRÜŞEMEDİK'
Maalesef bu son konuşmamız oldu, hastaneden koşarak çıkmasını beklerken cenazesi çıktı.
Herkese tavsiyemdir fırsatınız olan hiçbir şeyi ertelemeyin, 'sonra görüşürüz' son lafınız olabilir.