Geçmişimden, gelecek günlerimden çok umutsuzum. 24 yaşında 24 yılın her gününü rezalet geçirmiş insanım ama sanmayın ki benim kendi hatalarım yüzünden, hiçbiri benim seçimlerimin sonuçları değil. Hep birilerinin dertlerine ortak olarak kendimi feda ederek geçirdim bu yılları. Bu fedakarlığın getirdiği baskı beni düşünceye boğuyor uzun süredir. Bir şeylerin doğru olmadığını geç idrak ettim sanırım. Yaşadığım o aydınlanma, sonrasındaki ne kadar aptalmışım yüz ifadesi görseniz bilseniz sizler bile bayağı aptalmışsın dersiniz. Bir insanın üzerine her problemin yükü yüklenir mi, göğüslemesi çözmesi beklenir mi? Maalesef bu durumla karşı karşıyayım. Git gide kendine bile bir faydası dokumayacak bir insan olacağım. Hesabını kime soracağım ?