yeniden aşka inandırmak isteyen sevgili

Seni tanıdığım günden beri seninle yatıp kalkıyorum resmen. Ne yaparsam yapayım, hangi işle meşgul olursam olayım aklımın bir köşesinde beliriveriyor yüzün. Dudaklarından çıkan her kelime sanki beni izleyip benimle konuşuyormuşçasına yankılanıyor beynimin içinde. Burnumdan gitmeyen, beni afallatan o kokun, güldüğünde yanağının kenarında oluşan o minik gamze... Sen hep gül, gül ki gözlerimle kaybolayım gamzende... ve gözlerin, uzayın boşluğu gibi karanlık ama eşsiz olan o gözlerin, gözlerinin boşluğunda yavaş yavaş sonsuzluğa giden ben. Sende gördüğüm, hissettiğim her şey bana seni sevmeyi söylüyor. Enerjin, merakın, sevincin içimde ölmüş olan çocuğu canlandırmaya zorluyor, sanki suya taş atılmışçasına büyüyorsun kalbimde ve ben içimde büyüyen bu aşka yavaş yavaş teslim oluyorum.