muazzam bir film. bir süre anlamadım olayı ben, flashbackleri filan "ee nereye varacak bunlar" diye izlemiştim. keşke bir yere varmasalardı..
spoilersız anlatamayacağım sanırım.
---
spoiler ---
"adam niye böyle donuk?" sorusunun cevabını alınca siz de bir süre kalakalıyorsunuz. üç çocuğunu öldürmüş adam. tamam hata ama (bence bu adam bizde bilinçli taksirden ceza alabilirdi.. ilk kez bir filmde ister istemez "hukukçu gibi düşünmek" şeysini yaptım da paylaşmak istedim.. daha tecrübeliler bozabilirsiniz beni, öğrenmiş olurum.) adam nasıl atsın bu yükü üstünden? allah yaşatmasın..
aşırı gerçekçi sahneler 1:
cenaze sonrası eve geldiklerinde yaptıkları o star trek tartışması ve kahkahaları. birebir aynısına şahit oldum ya arkadaşımın babasının cenazesinin olduğu gün. içinde bulunmasam anlaşılmaz ve garip gelirdi bana o sahne.
ags 2:
cenaze işleriyle uğraşırken arabayı nereye park ettiklerini unuttukları sahne. hem de komikti güldüm biraz mlsf :/
ags 3:
buzdolabı sahnesi.. çocuğun panik atağı.. :( donmuş tavukların aklına babasını getirmesi filan ay hüzün dolu gerçekten.
ags 4:
lanet sedyenin o alt kısmının kapanamaması. 1 dk boyunca kadını ambulansa bindirememeleri. çok kötü hissettiren, insanı boğan ve yaşanması da çok mümkün bir sahne. ayrıca orada tek tek çocukların ufacık torbalarda çıkartılması da insanı mahvediyor.
en güzel sahnelere gelelim..
adamın karakolda delirip intihara kalkıştığı sahne. yavrum, "please"den başka bir şey de diyemiyor.
bak yine ağlayacağım ya.
eski karısından "karım" diye bahsetmesi de içimi parçaladı resmen. tabii sonradan. o ara hala çözememiş oluyorsunuz olayları.
ve tabii ki
bu sahne. "my heart was broken. it's always gonna be broken." seni de anlıyorum randi'ciğim ya :( ama you can't have a lunch allaşkına look at his eyes yani. o bakamıyor seninkine çünk.. "you can't just die" dedin ama aynen öyle olacak. çünkü dram, çünkü gerçek hayat. -allah kimseye dram sevdirmesin bu arada..-
barda adama "önemli değil" deyip yumruk atması ve kavga başlayınca asssla karşılık vermemesi.
çocuklarının fotoğrafları sarıp sarmalamasındaki özen..
en sonda bir kadının kucağında ağlama sahnesinde de ağladım ben. adamın ağlamasını bekliyormuşum biraz rahatladım da ne yalan söyleyeyim.
---
spoiler ---
velhasıl kelam şu adamı yolda görsem sarılır ağlarım. gülerken görsem tanıyamam herhalde. gerçi son tekne sahnesi biraz gülümsetti ama o kadarcık sadece.
(bkz: casey affleck) yapıyosun bu işi.