göğsümde gözlerinin sapladığı bir bıçak,
beynimde hayaliyle alevlenen bir ocak...
içerim bu haldeyken herkes garip bulacak,
başımı sükûnetle taşlara vurduğumu.
bu sükût çiğnenen bir muhabbetin yasıdır.
bu sükût bir kömürün içerden yanmasıdır.
bu sükût beynimdeki cinnetin potasıdır,
görüp aldanmayınız sessizce durduğumu...
ben de nihayet bütün bağları kıracağım.
onu ıssız dağlara alıp kaçıracağım.
etini bir canavar gibi ısıracağım.
ve herkes seyredecek, nasıl kudurduğumu...
-sabahattin ali