"Mezar, ne rahat bir liman ki dinlensin orada,
Yaşamaktan yorulmuş insanın bedeni" diye geçer Michel de Montaigne deneme kitaplarında. Sarıldığımızda bizim baş bölgemiz sarıldığımız insanın başıyla omuzu arasındaki boşluğa yerleşir de bir rahatlama gelir ya, sanki bütün dertler yok olmuş bütün sorunlar çözülmüş gibi hissedersin. Montaigne'nin bahsettiği mezar da, sarıldığımız insanın başıyla omzu arasında kalan boşluktur belki de.