Zorunlu hizmetini evinden 1900 km uzakta yapan bir öğretmenim. Kendi paramı kendim kazanacak duruma hiç kolay gelmedim. Yarıyıl tatili için memlekete geldim . En zor yıllarımın geçtiği baba evine. Her karışında gözyaşımın olduğu bu evde öyle çok yaşanmışlığım var ki. İçime çekilmeyi bu duvarların ardında öğrendim. Kendi odamda türlü iç çekişlerle öğrendim kendi kendime yetebilmeyi. Anlaşılamamak denen o yarayı kendi ailemde tattım . Ve anlatmaktan vazgeçtim. Şimdi kendi paramı kazanıyorum, istediğim an kapıyı çekip gidebilirim ya da herkese arkamı dönebilirim. Yine de hâlâ taptaze kalbimde o günlerin verdiği huzursuzluk.