İlkokulda gerçek bir zorba olmak benim en büyük pişmanlığım.
Bugünkü yoğun kar yağışında kendime bir sandalye çekip otururken ilkokul anılarımdan biri canlandı birden gözümde. Yarıyıl tatilinden bir önceki gün kar tatili olmuştu, ertesi gün de karnelerimizi almaya gitmiştik. Sonra ben önümde oturan yakın arkadaşımın sandalyesini çektiğim için yere düşmüştü. Bu hareketime rağmen bana hiç kızmamıştı kalktığında. Küçük beynimdeki refleksin bir insanın sandalyesini çekmek olmasından daha da zavallıca olan, bu hareketlerimi beni affedecek insanlara yapıyor olmamdı.
Şimdi bu arkadaşlarım beni böyle kötü biri olarak hatırlıyor diye çok üzülüyorum aklıma geldiğinde. Elbette onlara yaptıklarımın bedeli olmaz ama sonrasında benim de zorbalandığım zamanlar geldi, eğer merak ediyorlarsa.