Bana henüz küçük bi ilçede bile staj yaparken el üstünde tutulur, saygı gösterilirdi. Her şeyden önce stajer değil insan olduğum için. Ama şimdi üniversite hastanesinde köpek yurduna bile konmuyoruz. Bilmediğimiz uygulamaların bize vahiy olarak öğretilmesi bekleniyor.
Özellikle de yaşlı hemşirelerden/baş hemşirelerden anlamsızca azar işitebiliyoruz. Kaprisiniz kime? Oraya oturma bunu yapma ben gelince ayağa kalk! Sen kimsin ya benden ne üstünlüğün var ki? üstelik çoğunun eğitimi bile benden az seviyede! Sonra doktorlarla iyi anlaşıyoruz diye bize cephe alıyorlar. İnsan gibi sohbet etseniz, bir şeyleri meslektaşımız olarak doktorlardan önce siz öğretseniz nasıl olur? Bu bölümü çok isteyerek ben üniversiteye geldim. Ama meslekteki mobbing ve emeğe karşılık maaşın yetersizliği henüz mesleğe bile başlamadan yeterince soğuttu.