mutluluk içindedir sözüne çok inanıyorum.
çevremizdekilerin bize olan tavırlarıyla, ilgileriyle ya da söyledikleriyle değil kendimize karşı olan tutumumuzla mutlu olabiliriz. ben şu ana kadar çevresi tarafından çok sevilsede, kendisine karşı özşefkati olmayan mutlu bir insan görmedim.
ne anneniz, ne babanız, ne sevgilisiniz ne de en yakın arkadaşınız. kimsenin sevgisi, siz kendinizi sevmediğiniz sürece mutlu etmez.
kendinizi hatalarınız, günahlarınız, olumsuz yönleriniz ile kabullenmedikçe acıtıcı öz eleştirilerinize devam edeceksiniz.
ben kimsenin kendisine bizzat kendisinden daha fazla acı verebileceğini düşünmüyorum. insanların sizin hakkında ne düşündüğünü bu kadar kafaya takmayın. önemli olan sadece sizin kendiniz hakkında ne düşündüğünüz.
hepimiz ruhumuzu sarıya boyayalım canım sözlük.
geçin aynaya ve tekrarlayın; “Seni seviyorum” bedeninize ve ruhunuza onu ne kadar sevdiğinizi hissettirmekten vazgeçmeyin. 🌻