empati

Dağları dereleri aşıyor şu duygum. Herşeyi sen yaşıyormuşsun gibi üzülemezsin hayat böyle iyi değil desemde kendime karşı koyamıyorum. İyi insanların hala eti kemiği ile var olması beni sevindirmesi gerekirken delirtiyor. Çünkü bu hayat çok cani. Yakıyor onların canını. Ben kaldıramıyorum iyi insanların yüreklerine kazınan acıların yükünü. Masallarda hep iyiler kazanır. Niye her iyinin hayatı bir masal kitabı kadar iyi değil? Ağlamaya yer arıyorum ya bugün de iyi insanların kırık kalplerine ağlayalım...