bugün psikiyatristle randevum vardı yine. İçimden bir sürü şey konuştum şöyle söylerim böyle anlatırım diye. Saati geldi, girdim içeri geçtim koltuğa. Sadece yere baktım. Hiçbir şey söyleyemedim. Hayattan zevk alamadığımı işkence gibi geldiğini bazı günlerde yaşamanın daha kaç kere anlatabilirdim. Ne değişirdi. Zaten aylar geçmişti. Zamana bıraktık. İkimiz de.