Bazı anlarda acayip derecede biriyle konuşma ihtiyacı duyuyorum. Böyle tarif edemediğim bir suskunluk çöküyor üzerime. Kimseye tahammülüm kalmıyor. En yakınlarımın bile canını sıkıp istemeden azarlıyorum falan. Duvarları yumruklayasım falan geliyor. Ben o anları hiç sevmiyorum ya. tepeden tırnağa ateş basıyor, kulaklarıma kadar kızarıyorum asabiyetten.