Ben şimdiye kadar hiçbir zaman sevgisinden şüphe ettiğim birinin yanında kalmadım. Hep bunu hissettiğim an çıktım o insanların hayatından. Yeri geldi 4 seneyi tek gecede sildim, sevgi şüphe ettirmez çünkü.
Ama bu, bu çocuk bambaşka. Niye bilmiyorum olmuyor yani. Bir yazsa özür dilerse her şey eskiye dönüyor. Aslında onda kendimi görüyorum belki de bu yüzden kolayca kabul ediyorum. Belki de çok sevdiğimden. Bilmiyorum... Tek bildiğim onu çok özlemişim. Hem de çok.