asosyal itiraf

bir buçuk yıldır birini seviyordum, artık tamam bitti demiştim, bugün bir ekran görüntüsünde mesaj bildirimini gördüm, sanki o an atmış gibi heyecanlandım elim ayağım titredi, sanırım halen seviyorum onu:( imdat ya. durup durup aklım karışıyor resmen bir fotoğrafını görünce veya bir mesajını görünce. nasıl kurtulabilirim ki bundan edit evet güncelleme zamanı... burçlarımız uyumluydu, enerjimiz tutuyordu, falımda çıkmıştı, inanılmaz uyumluyduk olmadı... o kadar iyi bir çift olurduk ki... dışarıdan görenler bizi sevgili sanardı... o günden beridir ne benim hayatımda biri var, ne de onun... birkaç ay önce gece 11 gibi aradı beni. ortak bulunduğumuz bir yerdeki bir sorunla alakalı geri dönüş yaptı, kişisel bir şey değildi arama sebebi ama herkesle max 3 dakika konuşurken benimle bir saate yakın konuştu... o samimiyet aynıydı, nasıl tarif ederim bilmiyorum. yüz yüze gelsek nasıl olurdu bilemiyorum. biraz ben, biraz o konuştuk, halen ona anlattığım hayallerimi unutmamış... ben söylemeden o sordu. o aralarını yaptım dediğim kişiyle ne ben ne o konuşuyoruz uzun süredir. bir gün ona onu sevdiğimi söyleyeceğim, kesinlikle yüz yüze söyleyeceğim ama. eski fotoğrafları, videoları izledim bu gece, düz bir mesajla bunu yazmayı ne ben hakediyorum ne de o hakediyor. en geç bir iki yıla kadar söyleyeceğim ona. şu an cesaretim yok. ama şu an yanımda olsa ona sıkıca sarılırdım, sadece bunu yapmaya cesaretim var...