Açılın, duyduğuma göre uzun entry eksikliği yaşanmış bu başlıkta. Gidermeye geldim. Sjfjf
Yazacaklarım evlilik süreciyle alakalı şeyler değil. Onu hemen belirteyim de kimsenin yarasına basmış olmayalım. Ayrıca ben ne bileyim milletin nasıl bir evlilik sürdüğünü geçimsizliklerinin ne derece olduğunu ve neler yaşadıklarını.
Ben sadece evliliğe atılan o ilk adımdaki hız ve isteği, boşanırken neden göremediğimizi yazıcam. Zaten konumuz da bu sanıyorum.
İnsanların evlilik konusunda cüretkar ve korkusuz olmasını çoğun zaman ben de anlamıyorum. Ama bu benim yapımla ilgili. Ben her konuda böyleyim. Onlar da her konuda öyle. Birazdan geleceğim bu kişiliklere.
Yine de çoğunun aceleci ve üstünkörü hareket ettiğini düşünüyorum. Evliliğe ve eşlerine yükledikleri anlamlarda bir problem var. Bu duruma bakış açıları sıkıntılı geliyor genelde bana. Neyse bu kısmı daha fazla açmayacağım çünkü evlilikle ilgili kişisel görüşüme giriyor buralar.
Ben daha genel ve tarafsız şeylerden bahsedeceğim.
Çoğunluğun evlenme konusundaki tutumlarını aceleci, toy hatta masum buluyorum ama boşanma konusundaki tereddütlerini rahatlıkla anlayabiliyorum hatta hak veriyorum. Bu topraklarda yaşayıp da bunun nesini anlamıyorsunuz. Korku ve kaygılarında çok haklı insanlar. Süreç itibariyle normali de bu zaten. Madde madde yazayım.
Bir kere, biri başlangıçtır biri bitiş.
Bitmesi doğru bir karar bile olsa bitişler genelde acı vericidir, sancılıdır (Bu madde sadece evlilikle ilgili değil, hadi ama hiç mi yaşamadınız)
Bu noktada biraz yürek biraz da uygun şartlar gerekli.
Biri teşvik diğeri men edilir.
Merasimle boşanılmaz ama merasimle evlenilir.
Birinde coşku birinde ölüm sessizliği vardır.
Adliye koridorları ya yaslıdır ya savaş alanı.
Düğün salonları ise tam tersi.
- evlilik iki kişinin çoğu zaman birbirini severek, arzulayarak yaptığı birtakım özgürlükler ve düzen vaadeden bir durumdur. (evet evet kısıtlayıcılığının yanında özgürlüğü vaad eden yanı da vardır. Özellikle kadınlar için. Yok diyorsanız dm'e beklerim.)
-yaşadığımız toplum açısından hatta dünya genelinde evlilik teşvik edilir, desteklenir.
İnancın da sosyal normların da sana bunun doğru ve gerekli olduğunu söyler.
-psikolojik, fizyolojik olarak da zamanla evli olma durumuna istek artar. Hatta buna zorunlu hale gelirsin. Birtakım ihtiyaç ve hayatsal kaygılar. (seninle bir de 5 yıl sonra konuşalım.)
Evlilik elbette zor bir karar ama boşanmak kadar değil. Bekara boşamak kolay geliyor işte.
Evlilik mutluluk vaad eder. Uzaktan toz pembedir.
Çekicidir. Büyüsü vardır. Bu yüzden kolayca insanlar bu yola girer.
Girmezse bedeli her açıdan ağır olur. (ortalama için)
*Boşanmak neden zordur insanlar neden boşanamaz?
Yukarıdaki maddelerin tam tersini düşünebilirsiniz. Düşünemeyenler için ben yine yazayım.
-boşanmak toplumca reddedilir, kınanır, hoş karşılanmaz. Bir tür imaj zedelenmesi, itibarsızlık beceriksizlik talihsizlik gibi sayamadığım daha bir sürü psikolojik ağırlığı vardır.
-Çoğu zaman travmadır. Boşanmayla rahatlayan, psikolojik ve fiziksel şiddetten kurtulan birçok insan var evet ben de biliyorum. Kendilerini tebrik ediyorum.
Ama çoğusu bitirip yeni bir başlangıç yapacak maddi ve manevi gücü çoğu zaman kendilerinde bulamaz.
Bu yüzden insanlar olabildiğince kurulan yuvayı bozmamak ister.
Evlenirken yanında olanlar boşanırken genelde yoktur. Çünkü istenmeyen durumdur.
-Boşanmak, evlenmeye göre her açıdan daha ağırdır. Kişinin kendine yedirememesi. Dul damgası. (her iki taraf için)
Bu saatten sonra kimi bulcam kaygısı.
Düzen bozmak her zaman karanlık gelir. Öylesi daha hayırlı olsa bile.
İnsan her şartta yanılgıya düşebilir, evlenirken de boşanırken de.
Sıkıntıların zamanla düzelecek, unutulacak, affedilecek algısı.
Bozmaya değecek mi kar/zarar hesabı.
Evliliğin devamı yönünde umut besleme durumu.
Aile kavramının toparlayıcı gücüne inanılması.
-Çocuk varsa, velayet/nafaka sıkıntıları. Ayrıca çocuğun yaşayacağı bölünmüşlük hissinin hesaba katılması.
(şiddetli geçimsizlik ve bol şiddetin olduğu evlilikler hariç)
Bıçak kemiğe dayanmadıkça boşanmak her zaman daha zordur onu demeye çalışıyorum.
-Kadın için aileye dönmenin ezikliği. Ağırlığı.
Erkek için her ne kadar sevmese de, bir kere malı bellediği karısını kıskanma. Başka erkeğe gitme ihtimalini kaldıramayacak olması vs.
Evlilik daha en başta "olumlu ihtimaller kümesi" olarak görülürken, boşanmak ilk etapta "olumsuzluklar kümesi" olarak görülür.
İnsan yanıldığını veya doğru bir karar aldığını zamanla öğrenir.
Biz zorunlu olarak boşanırken de evlenirken de o ilk isimlere inanırız. Çünkü tüm ihtimalleri öngöremez aynı anda deneyimleyemeyiz.
Risk ve önemine gelirsek. Yaşam bir risk. Bu risklerin en büyüğü belki evlilik. Zor bir karar ama çoğu zaman kaçınılmaz. Kiminle olursan ol risk almış olacaksın. İçlerinden bir tanesini bu riske değer bulacaksın.
Yaş da bu kararı almada çok büyük etken tabi. Küçük yaşta evliliğin büyüsüne daha kolay kapılırsınız.
Kimisi kolay risk alan daha romantik, duygusal ve hayatın evrelerini daha kolay kabul edebilen "uyumlu" kişiliktir.
Kimisi daha karamsar, gerçekçi ve anarşist bir kişiliktir. Her evreye direnir (aynı ben sjdjd)
İkincisiyseniz bir gün siz de evlenirsiniz ama biraz zor evlenirsiniz.
Bunlar hızlıca düşünüp yazdıklarım. Deşsek epey sebep bulunur her iki durum için de. Bunda anlaşılmayacak bir durum yok.
Hem evlenirken hem boşanırken doğru hareket edenleri tebrik ediyorum bu arada. Benim için ikisi de yüksek cesaret ve sağlam akıl isteyen bir iş.
Hep söylüyorum evlenmeyi de boşanmayı da başarabilenlere büyük saygı duyuyorum.
Umarım demek istediklerim doğru anlaşılmıştır. Ne olursa olsun katlan diyenler gibi gözükürsem çok üzülürüm çünkü sjfjr
Sadece tarafsızca nedenlerini açıklamaya çalıştım.
Halkımız diyor yani bunları ben değil. Yoksa ben hala tüm baskılara rağmen doğru bildiği yolda yürüyenlerdenim djfjr
Neyse yazmayacaktım bu başlığa yine çenemi tutamadım. Puh bana.