okan bayülgen

bu başlıkta yazdığım her şeyi doğrulamaya devam ediyor şeytan tüylü hergele. "delilik ile dahilik arasında salıncakta sallanan, karizmatik sesli seksi adam." demişim vakti zamanında. az bile söylemişim. tespite bak; zombi metaforu kendimi bildim bileli "şayet bir gün bir şekilde ünlü olursam halka açık bir yerde rahat rahat piknik yapamam." endişesi taşıyorum. neyse ki bu gerçeğimi okan gibi deneme yanılma yoluyla keşfetmedim. yok yere ünlü olup bir daha hiç ünsüz olamamayı istemem.