Yaşadığım şehir merkezinde en fazla bir hafta yerde kalır. Ve en fazla otuz santim yağar. Öyle çok severim ki.. Kocaman parçalar halimde yağar mesela. Kafamı gökyüzüne çevirip bıkmadan izlerim. Gece sokak ışıkları ile yansıma olur, her yer sapsarı olur. O sessizlikte yürüyüş yaparım. Sabah kalktığımda bi kaç tez canlı çocuk sesi duymak, pencereyi açtığımda yüzüme vuran o keskin soğuk, oynarken eteklerimin kollarımın kara bulanması bunlar çok güzel. Keşke doyasıya hasret giderebilsem