postmodern şiir denemeleri

vakit sıfır iki yirmi yedi . koca ülke koca şehir koca koca uykular koca koca rüyalar adamlar kocaman makamlar-da yetkiler koskoca rantlar-da toplumsa tok ve kapalı; aç ve açıkta olduğu kadar :d yeni şeyler öğreniyorum 21. yüzyıldan sen benim en büyük hayretimsin. sağlıklı kalmak herkese haram. atları da vuruyorlar şahları da şahtan kalan taht doluyor da attan kalan ah... . tüm bu anneler, babalar, çocuklar erkekler ve kadınlar gençler ve yaşlılar patronlar ve işçiler allahçılar ve allahsızlar kendisine romantik bir hikaye yazmaya çalışan herkes bilmeli ki açılmanın kapanmakla bir ilgisi var tapınmanın tapınmamayı inkar etmesi bundan. her adımımızda bizi suvaran toprak en hafif tabiriyle nekrofili en yalın haliyle meyyit meraklısı. . mızrağımda parşömen, cerihamda iltihap vakit zaten çok geç, çizgileniyor her yanım yarınlar şimdiden yarım kalmamalı sana yazılan her şey... siyakatle yazılmalı hangi kitabın kurdusun bilemem hangi dağın kurdu olduğunla da ilgilenmem sizler yarım ailelerin çeyrek çocuklarısınız iki gönülle bir tam edemeyişiniz ne acı... . tek gerekçeyle çok gerçek var teiresias'ın körlüğü bulaşıcı bûtimâr kuşuna yazık olmadı brachistochrone eğrisi bence komik! ömrümün çoğunda hiçbir şeye dahil değildim ben ve dünya birbirimizi aynı anda dışladıydık şimdiyse göğsümde bir ordu seferberliği nefsimi sadece gözümde büyütmem gerekirdi.. her şey kendimden etkilenmekle başladı ben buraya kibrimi yedim de geldim... "kendini beğenmeye başladığın an, geldiğin noktanın esnaflığını yapmaya başlarsın." . duyguları mahvolmuş bir mevsim bağırıyor bu bir ormanın kavruluşudur bir hayvanın hapsoluştaki soluşu ağaçları içine çeken hiddet gürlüyor duymuyor musunuz!? rengi solan her şeyin küstüğü hayat söyle şimdi ne kaldı yaşamaya dair? geri kalmamız gereken hususlar var... gerçek şu ki zaman herkeste farklı işliyor . turkuaz ve kahin bekleyiş ve alim ölmek susatıyor sahip gömülmeyi düşünemiyorum şimdilerde düşlediğim bazı şey; biraz volta bir miktar suikast bir tık sükunet bir parça adalet en ilahisinden (allah'ım nolur bu konuyu biraz düşün) . dünya korkunç güzelliklerle dolu hepsi senin yanında yalanlaşıyor heyelanlar görüyorum heyecandan gülümsüyorum ruh hastalığım yok ancak ruhumun kendisi bir hastalık olabilir "sanki kendini bildin bileli hayalini kurduğun bir dünyaya adım atmak ve sonra o hayal dünyasının senin hayatından daha gerçek olduğunu fark etmek gibi." . dobarlanamıyorum. tanrım. işte yine sıvamaya başladım. keşke melanistik tilkim olsaydı. paralel evrenlerden kaçta kaçı yaşanılasıdır!? zaafsız insan yok zaman hepimizi eskitiyorken niçe için peygamber olmayan insanlar arasında en peygamber olanıydı dersek ne çıkar? + bırakalım da bu konuyu... - dış güçler!? + bırakalım da bu konuyu filozoflar düşünsün. - ee işte dış güçler!? "ellerim yağmura açılmış sakallarım ıslak ben ki cehennemde bir allah gibi yalnızım"