kendinizle sevgili olsanız ayrılık sebebiniz ne olurdu

ilerde okuyup kendim hakkımda ne düşünüyormuşum göreyim diye şimdi biraz boş yapacağım başlık.. şimdi ilk olarak, nasıl yani? ben erkek versiyonumla mı sevgili olacağım yoksa ben kendimi erkek gibi düşünüp karşımda şimdiki benle mi sevgili olacağım? erkek gibi düşünmek de zor, erkek hâlimi düşünmek de. vazgeçtim ya yapmayacağım sanırım hasdfgddjdj olay kendimizde sevmediğimiz, başkasında görsek sinir olacağımız hareket sanırım dümdüz bakarsak. değil gibi de. neyse kendimi niye terk ederdiiim, edemezdim. başkasını ederim de kendimi edemem ya :d kendim diye bakarsam ben bu soruyu cevaplayamam. erkek hâlimi niye terk ederdim? ben terk edemem sanırım ya. şimdi siz çat çat okuyup geçiyorsunuz da yazarken arada bissürü bekliyorum ben. -ders çalışmam gerek ben de vakit öldürmüyorum da süründürüyorum diyelim- kızardık, küserdik, barışırdık benle ben sürekli. fasit bir daireye otururduk sevgilim. ama iyi de olurdu ya, dışarıda içine ne koyuyorlar bilemiyoruz hasdgdhdjd ben istenilen şeyi veremiyorum ya, iki tane ben’in birlikteliğini düşlüyorum şu anda da hagsdhdjd şöyle ki öyle bi’ durum bence gerçekten iyi olurdu. karşımdaki neyi anlıyor, neyi anlamıyor bilirdim. aynı şeyleri anlamazdık, bu da bi’ konfor ya. milletin niyetini okumaya çalışmaktan, “neyi, niye anlamıyor” diye düşünmekten gına geldi. al, aynı pencereden bakıyorsunuz işte. biz de birbirimize bi’ şey katmayıverelim yani, nedir? evet, sanırım böyle agresif bitirmek istiyorum entriyi. hoşça kalın..