eski enrtylerimi kahkaha atarak okuyorum. kim üzdü yavrum seni?
2020 ve 2021'de hayatım öyle bir tepetaklak oldu, artık öyle bir tepkisizleştim ki zamanında buraya yazdıklarımın onda birini bile hissetmiyorum. ne dost sandıklarım dostmuş ne düşman sandıklarım düşmanmış ne de aşk sandıklarım aşkmış... önceden dışa dönük, hissettiğini söylemekten çekinmeyen biriyken şimdi anksiyete hastası bir korkağa dönüştüm. buna da alışıyorum, buna da uyuyorum ancak arkada kalan anılara dönüp de bir "nooluyoruz lan?" çekmek zorunda kalıyorum işte.