Mutsuzuz. Net ve kocaman bir mutsuzluğun içindeyiz! Memlekette mutlu çok küçük bir ekip var ki onların kim olduğunu da üç aşağı beş yukarı hepimiz biliyoruz. Paramız yok, işimiz yok, adam gibi bir eğitimimiz yok, gidecek yerimiz yok, var sanıyoruz ama aslında şuan alacak ekmeğimiz yok en korkunç olan kısmı ise bizim artık umudumuz yok... İntihar, cinayet, tecavüz, sapkınlıklar her gün yeni bir tanesini duyuyoruz, görüyoruz ya da bizzat kendimiz yaşıyoruz işin kötüsü kanıksıyoruz bütün bunları artık şaşırmıyoruz üç beş dakika üzülüp küfredip unutuyoruz. Bokun içindeyiz ama kötü kokuya da alıştık gibi sanki. Mesela şuan bir yandan bunu yazıp bir yandan "güneş yerinde" dinlemem kadar saçma bir şey de yok bana kalırsa nitekim ne güneş yerinde ne de her şey yolunda...