her eserini sevdiğim ahmed arif'in benim için bambaşka olan şiiridir.
tertemiz bir sevgi ve o sevginin heyecanı bulunuyor "seni anlatabilmek seni" dizesinde. ve sonra da hasret bulunuyor dizelerde.
***
"yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
yitirmiş öpücükleri,
payı yok, apansız inen akşamlardan,
bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
seni anlatabilsem seni...
yokluğun, cehennemin öbür adıdır
üşüyorum, kapama gözlerini..."