Bir özetten ibaret oluşları.
Tıpkı bir film fragmanı ya da bir kitap önsözü gibi olmaları. Çünkü insanların kimseye sabrı ve tahammülü kalmamış, çıkar almış başını yürümüş koşulsuz sevgi diye bir olgu varlığını yitirmiş.
İnsanlar artık sabırla sayfa sayfa bir kitabı okuyarak anlamak yerine önsözüne bakarak değerlendirme yapmaya başlamış. Ya vakitleri çok kıymetli, ya daha önceden almış oldukları yaralar yüzünden çaba sarf etmekten vazgeçmişler ya da üşeniyorlar. Kim bir insanı tanımak için bu kadar zahmete girecek değil mi? Ne gerek var? İşte bu yüzden artık günümüz ilişkileri uzun soluklu olmuyor, kısa bir özet gibiler.
Benim nazarımda ilişki bir yolculuk gibidir ve ilişkide olduğunuz kişi yoldaşınızdır. Birlikte bir yolculuğa çıkılır ve bu yolculuk boyunca birbirinizi tanımaya çalışırsınız. Tanıdıkça ya daha çok seversiniz ya da size uygun birisi olmadığını anlar ve yollarınızı ayırırsınız.
İnsanlar da tıpkı kitaplar gibi önsözleri okunarak yargılanmayı hak etmiyorlar. Baştan sona okunmalı ve sonunda değerlendirilmelidirler. Günümüz ilişkilerinin bence en temel sorunu bu.