aşık olmak istemek

Aslında aşık olmak kolay bir şey bence. Birini sevebilmek için bazen en ufak şeye tutunmak bile yeter. Onu içinizde öyle bir büyütürsünüz ki her şey minicik bir şeyden bile başlayabilir. Sorun aşık olmak isteyip aynı zamanda aşık olmaktan deli gibi korkmakta. İncinmişsin bir kere kırılmışsın. Sevgini değmeyecek bir kalpte harcamışsın. Öyle bir harcamışsın ki kendini bile sevecek sevgin kalmamış. Zaman içinde kendini yeniden sevebilmeyi başarmışken yine değmeyecek birini sevme ihtimalinden deli gibi korkuyorsundur. Bir yandan da içinde bir boşluk vardır bir şeyler eksiktir. Tek başına olmaktan sıkılırsın, yorulursun. Yanında olacak birini, sevgisini, desteğini ararsın. Hatta biraz da imrenirsin etrafındaki güzel ilişkilere. "Ben de beni böyle sevebilecek birini sevebilir miyim?" diye düşünürsün. "Sevgimin karşılığında sevgi bulabilecek miyim?" diye düşünürsün. Biri de beni böyle kaybetmekten korkacak mı, benim üstüme titreyecek mi, sarıp sarmalayacak mı?" düşündükçe işin içinden çıkamazsın. Konuşursun belki birileriyle, hoşlanırsın da. Ama bir hareketi seni yeniden içine kapanmaya çeker. Kusursuz kimse yoktur bilirsin ama bir kere düşer kuşku içine yine aradığın aşkı bulamamışsındır. Yavaş yavaş ondan da soğursun ne hoşlantı kalır ne sevgi. Emek lazım böyle güzel aşklar için doğru. Aradığım şey toz pembe bir hayal değil elbette zorluklar olur, aşman gereken şeyler olur. Aradığım şey güvenebileceğim, zor yollardan geçerken elimi bırakmayacak biri. Sevgisinden şüphe etmeyeceğim, sevgimden şüphe etmeyecek biri. Elbet bir gün ota da konar bu gönül. Bir gün sevdiğim gibi sevileceğime, gönlüme göre birini bulacağıma inanıyorum. En azından inanmak istiyorum.